Een onderzoeker onthult zijn plan om de planeet te redden door een atoombom op de bodem van de oceaan te laten ontploffen

Andy Haverly wil een project uit 1960 gebruiken om geologische materialen van de oceaanbodem te verkrijgen.

In de jaren zestig onderzocht het Ploughshare-project het effect dat een nucleaire explosie zou kunnen hebben op geologische materialen op de oceaanbodem. Wat onderzoeker Andy Haverly zich nu voorstelt, gaat nog een stap verder: door het basalt dat de zeebodem vormt te verpulveren, zou een dergelijke explosie de opslag van koolstof kunnen versnellen door een fenomeen dat wetenschappers Enhanced Rock Weathering (ERW) noemen.

planeet

Het Ploughshare-project was een Amerikaans programma dat in 1957 werd opgezet om het gebruik van kernwapens voor vreedzame bouwdoeleinden te onderzoeken. Het idee was om kernontploffingen te gebruiken voor grootschalige grondverzetprojecten, zoals de aanleg van havens, kanalen en wegen. Een opmerkelijke test was de ontploffing van de “Sedan” in 1962, die een enorme krater veroorzaakte.

Het project stuitte echter op grote publieke weerstand vanwege de risico’s voor het milieu en de gezondheid als gevolg van radioactieve neerslag. Deze weerstand, in combinatie met het beperkte praktische succes van de tests, leidde in 1977 tot de beëindiging van het programma.

Nu wil Haverly, volgens zijn berekeningen, een nucleair apparaat, een klassieke waterstofbom, begraven onder het Kerguelen-plateau in de Zuidelijke Oceaan, op een diepte van 3 tot 5 kilometer in de basaltroke zeebodem en ongeveer 6 tot 8 kilometer onder het wateroppervlak, zodat de explosie onder water blijft. Het basalt zou het grootste deel van de straling lokaal moeten absorberen en vasthouden.

De onderzoeker voorspelt “weinig of geen verlies van mensenlevens als gevolg van de onmiddellijke effecten van de straling”. Er is echter een maar. Op lange termijn erkent hij dat de explosie een impact zal hebben op mensen en verliezen zal veroorzaken”. Deze toename van straling zou volgens Andy Haverly echter “slechts een druppel op een gloeiende plaat” zijn.

Aangezien “we elk jaar meer straling uitstoten door kolencentrales en al meer dan 2000 kernwapens hebben getest”, maakt één meer of minder niet veel uit… Vooral omdat de opwarming van de aarde tegen 2100 30 miljoen levens bedreigt.