Door middel van experimenten met muizen hebben wetenschappers een nooit eerder gezien regeneratiemechanisme ontwikkeld.
Een groep onderzoekers is erin geslaagd belangrijke doorbraken te realiseren op het gebied van retineregeneratie, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor nieuwe behandelingen voor miljoenen mensen die lijden aan retinale degeneratie en blindheid, meldt het tijdschrift Popular Mechanics. Het hele observatieproces begon met de studie van bepaalde dieren, zoals de cobravis, die de cellen van hun netvlies op natuurlijke wijze kunnen regenereren. De gliale cellen van Müller, die dienen om de structuur van het netvlies in stand te houden, muteren tot zenuwcellen die de beschadigde cellen vervangen. Een proces dat bij zoogdieren niet mogelijk was, totdat deze wetenschappers de sleutel hebben gevonden.
Een oplossing door middel van experimenten met muizen
Mensen zijn levende wezens die niet in staat zijn om het netvlies spontaan te regenereren na beschadiging. Daarom zijn de kansen op genezing van ziekten zoals retinitis pigmentosa of maculaire degeneratie, waaraan wereldwijd meer dan 300 miljoen mensen lijden, gering. Een groep onderzoekers van het Korea Advanced Institute of Science and Technology (KAIST) ontdekte echter dat muizen een bijzondere eigenschap hadden die geschikt was voor een specifiek onderzoek. Tijdens het experiment verwijderden de wetenschappers geleidelijk een eiwit genaamd PROX1 uit de muizen, dat het herstel van de netvliescellen verhindert.
De onderzoekers merkten de tegenovergestelde effecten van het eiwit PROX1 op en besloten de werking ervan te blokkeren. Op die manier slaagden de wetenschappers erin de regeneratie van het netvlies te activeren bij een muis die leed aan retinitis pigmentosa. De effecten bij het zoogdier hielden zes maanden aan, waardoor de wetenschappers konden bevestigen dat dit het eerste succesvolle experiment is met neuronale regeneratie in het netvlies van zoogdieren. “In veel dierlijke weefsels die stamcellen bevatten, worden beschadigde cellen vervangen door nieuwe cellen, waardoor deze weefsels hun functie kunnen blijven uitoefenen ondanks het geleidelijke verlies van cellen”, aldus de groep wetenschappers.
